} f expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>
#a466ff
Πρώτη Σελίδα

29.7.18

Ο Επιστάτης των εθνικών οικοδομών επί Ι. Καποδίστρια, Αλέξανδρος Σούτσος. Απαντήσεις

Paul Klee. Destroyed Place

O επιστάτης των εθνικών οικοδομών επί I. Καποδίστρια

Φοίνικες* και ταλαράκια το πουγκί μου κουδουνίζει,
και το στόμα μου σαμπάνιες και ρυζόγαλο μυρίζει·
χαιρετάτε με με σέβας, με βαθύν προσκυνισμόν·
επιστάτης, κύριοί μου, έγινα οικοδομών.
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει* καλά.

Οι λέξεις και ο τέτανος, Γιάννης Κοντός

Οι λέξεις και ο τέτανος
Brooke Shaden
Ευτυχώς πέρασε κι αυτή
η μέρα και ζούμε.
Το ζούμε σηκώνει πολλή κουβέντα,
αλλά με το θέμα έχουν ασχοληθεί
πολλοί και θεωρείται λήξαν.
(Το «ν» στο τέλος μ’ ενοχλεί.
Αν κάνουμε μερικές αλλαγές
στα γράμματα και στον τονισμό
έχουμε τη λέξη λύσσα που τόσο
ταιριάζει στην περίπτωση.)

27.7.18

Παρά ένα δώδεκα μαγικά παραμύθια ΙΙ, Αργύρης Χιόνης

                                                         

                                                                    ΙΙ
Η βροχή κρύωνε έξω στο δρόμο. Χτυπούσε το τζάμι και φώναζε, κρυώνω! 
Ήτανε, πράγματι, χειμώνας. 
Το τζάμι τη λυπήθηκε, της άνοιξε, την έβαλε μες στο δωμάτιο.
Ο άνθρωπος έγινε έξω φρενών. Είσαι τρελό, του φώναξε, πού ξανακούστηκε να μπαίνει η βροχή μες στο δωμάτιο; Είσαι τρελό.
Μα είναι βροχή δωματίου, είπε ήρεμα το τζάμι, δεν ακούς τι ωραία που ηχεί πάνω στο πάτωμα, πάνω στο τραπέζι, πάνω στο μέτωπό σου; Είναι βροχή δωματίου.

Λέξεις, Αργύρης Χιόνης

Denise  Lach

Λέξεις
Λέξεις τρυπάνια στο μυαλό
Λέξεις ξυράφια στις φλέβες
Λέξεις χαλίκια στα δόντια
Λέξεις δόντια στο σβέρκο
Λέξεις βελόνες στα νύχια
Λέξεις αυγά βραστά στις μασχάλες
Λέξεις κάρβουν’  αναμμένα στις πατούσες
Λέξεις καρφιά στις παλάμες
Λέξεις αγκάθια στο μέτωπο
Λέξεις

Βραδινή Φωτιά, Κωστής Παλαμάς

Βραδινὴ Φωτιά
- Θυμᾶσαι τὴ φτωχούλα τὴν καλύβα
στὸ πλούσιο δάσος, πέρα π᾿ τὸ χωριό;
-
Θυμᾶμαι τὴν καλύβα τὴ φτωχούλα, σὰν ξωκλήσι καὶ σὰν ἀσκηταριό.

Τον ἀσκητὴ θυμᾶσαι τῆς καλύβας; (Τάχα κλέφτης; καλόγερος; βοσκός;)
-
Θυμᾶμαι. Ἀκόμα κλαίει μὲς στὸν ἀγέρα τῆς φλογέρας του πόνος, μυστικός.

- Θυμᾶσαι τὴ χλωμὴ σωμένη του ὄψη καὶ τ᾿ ἀλαφροσκυμμένο του κορμί;
-
Θυμᾶμαι κάτου π᾿ τὰ δασά του φρύδια τὴ σαγηνεύτρα τῆς ματιᾶς του ὁρμή.

- Θυμᾶσαι τὴ φωτιὰ στὸ πλούσιο δάσος, τὴ βραδινὴ φωτιὰ τὴν ξαφνική;
-
Θυμᾶμαι. Λάμια. Στάχτη καὶ καλύβα. Τὸ πλούσιο δάσος πάει. Ὥρα κακή.

26.7.18

Η Πλατεία των Πεθαμένων- Οι μεταστάντες, Λεωνίδας Κακάρογλου

Ravens, Masahisa Fukase

Αργά το απόγευμα
Οι πεθαμένοι μαζεύονται
Στην πλατεία για να τηλεφωνήσουν
Στους δικούς τους
Κρατάνε σφιχτά την κάρτα
Και στέκονται στη σειρά
Έξω από τον τηλεφωνικό θάλαμο