Παρά ένα δώδεκα μαγικά παραμύθια ΙΙ, Αργύρης Χιόνης

                                                         

                                                                    ΙΙ
Η βροχή κρύωνε έξω στο δρόμο. Χτυπούσε το τζάμι και φώναζε, κρυώνω! 

Ήτανε, πράγματι, χειμώνας. 

Το τζάμι τη λυπήθηκε, της άνοιξε, την έβαλε μες στο δωμάτιο.
Ο άνθρωπος έγινε έξω φρενών. Είσαι τρελό, του φώναξε, πού ξανακούστηκε να μπαίνει η βροχή μες στο δωμάτιο; Είσαι τρελό.
Μα είναι βροχή δωματίου, είπε ήρεμα το τζάμι, δεν ακούς τι ωραία που ηχεί πάνω στο πάτωμα, πάνω στο τραπέζι, πάνω στο μέτωπό σου; Είναι βροχή δωματίου.

 Αργύρης Χιόνης, Λεκτικά Τοπία,  " Παρά ένα Δώδεκα Μαγικά Παραμύθια",