Δυό μέρες τώρα φύσαγε μαΐστρος κι έφερνε μαύρα σύγνεφα μαζί του, μαύρα και χαμηλά, όλο τουλούπες - τουλούπες. Πότε έβρεχε, πότε δεν έβρεχε. Μα όταν έβρεχε, έβρεχε για καλά, πες πως όλο κι έβρεχε. Κρύο, κι υγρασία να πιρουνιάζει τα κόκκαλα τ’ ανθρώπου, καιρός πού πλάκωνε την ψυχή, βραχνάς σωστός.
 |
| Αλεξέι Κοντρατίεβιτς Σαβράσοφ, The Rooks Have Come Back (1871) |
“Τα Χριστούγεννα”
I
“Τι να γράψω;” ρώτησε ο Γίγκορ, βουτώντας την πένα του στο μελάνι.
Η Βασιλίνα δεν είχε δει την κόρη της για τέσσερα χρόνια. Η Ευφημία είχε φύγει μακριά, στην Αγία Πετρούπολη με τον σύζυγό της μετά τον γάμο, είχε γράψει τέσσερα γράμματα, και μετά εξαφανίστηκε λες και άνοιξε η γη και την κατάπιε, ούτε μια λέξη ούτε ένας ήχος δεν ακούστηκε από εκείνη από τότε. Έτσι τώρα, είτε η γερασμένη μάνα άρμεγε την αγελάδα το χάραμα, είτε άναβε την σόμπα, είτε λαγοκοιμόταν τη νύχτα, το μυαλό της γύριζε πάντοτε στο ίδιο: “Πώς να είναι η Ευφημία; Ζει; Είναι καλά;” Ήθελε να της στείλει ένα γράμμα αλλά ο γέρος πατέρας της δεν μπορούσε να γράψει, και δεν υπήρχε κανείς, για να του ζητήσουν να το γράψει εκ μέρους τους.
Διαβάστε εδώ το παραμύθι "Το πιο γλυκό ψωμί"
Είστε ο Βασιλιάς. Μετά από την εξαντλητική εμπειρία, που ζήσατε μαζί με το Σοφό, καταγράφετε στο προσωπικό σας ημερολόγιο την περιπέτειά σας με κωμικό τρόπο.
 |
| Πίνακας: Frank Morisson |
Πρόλογος
Πότε και πού συνέβη το περιστατικό; Ήμασταν μάρτυρες, θεατές ή πρωταγωνιστές; Ποιοι άλλοι παρευρίσκονταν; Ήταν κάτι προσδοκώμενο ή απροσδόκητο; (καλό είναι να δίνουμε στοιχεία για τα πρόσωπα, π.χ. μικρά ονόματα ή τη βασική τους ιδιότητα ή αυτό που μας συνδέει μαζί τους. π.χ. αδελφός, φίλος κ.λπ, ή ένα χαρακτηριστικό τους π.χ. ο πανύψηλος, ο μικρούλης κ.λ.π, ώστε να αποκτούν υπόσταση και για τον αναγνώστη)
Δημιουργώ τώρα το δικό μου παραμύθι. Αν θέλω, διαλέγω αντίθετους χαρακτήρες από τους παρακάτω ή δημιουργώ τους δικούς μου. Θα συγκρουστούν, θα δοκιμαστούν και θα κερδίσει ο καλύτερος ή η καλύτερη.
😏