} f expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>
#a466ff
Πρώτη Σελίδα
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εκτός Ύλης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εκτός Ύλης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

16.4.16

Ἡ ἀπολογία τοῦ Σωκράτη

Ἐπεξεργασία-δημιουργία ταινίας -Ἑλένη Κεμικτσὴ.   Η ταινία βασίστηκε σὲ ἕνα μικρὸ ἀπόσπασμα τῆς ταινίας τοῦ Rosselini γύρω ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ Σωκράτη.  Ἡ πρωτότυπη ταινία τοῦ Rosselini ἦταν στὰ ἰταλικὰ μὲ ὑποτίτλους στὰ ἱσπανικὰ ἐνῷ ἐδῶ ἔχουμε στὴν οὐσία μία νέα ἑλληνικὴ ταινία πού δὲν ὑπῆρξε ποτὲ.

13.3.16

Τα κούλουμα – Κώστας Βάρναλης

ΚΟΥΛΟΥΜΑ (Πρωία, 8.3.1943)
–Μια φορά κι έναν καιρό η καθαυτό Απόκρια ήτανε η Καθαρή Δευτέρα. Γιορτή του υπαίθρου, όπως κι η Πρωτομαγιά. Και προ παντός λαϊκή. Σωστό πανηγύρι έξω στον ήλιο και στον αέρα, όπως ήτανε κι όλες οι γιορτές των αρχαίων. Μάταια η Απόκρια από δυο εβδομάδες προσπαθούσε να θορυβήσει. Μάταια οι μουτσούνες, τα ντόμινα, τα ξελαρυγγίσματα, οι ροκάνες, οι φούχτες τα κομφετί και οι σερπαντίνες προσπαθούσανε να παραστήσουνε τη διασκέδαση. Μάταια οι δημόσιοι χοροί των διαφόρων συλλόγων κι οι επιτροπές του Καρναβάλου με τα βραβεία τους προσπαθούσανε να φέρουν σε κλειστό χώρο ή να βγάλουν έξω στους δρόμους την ευθυμία και το πνεύμα. Έπρεπε να έρθει η Καθαρή Δευτέρα, για να βάλει τα πράματα τη θέση τους.

10.3.16

100 χρόνια Μουσικής σε λιγότερο από ένα λεπτό: Ένας εκπληκτικός διαδραστικός χάρτης

Πατώντας πάνω σε κάθε είδος μπορείτε να ακούσετε αντιπροσωπευτικό δείγμα. 
                            Σχεδιάστηκε από τον Brittany Klontz για το ConcertHotels.com

3.3.16

Φθινόπωρο, Κωνσταντίνου Χατζόπουλου

Το Φθινόπωρο του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου είναι σταθμός στην πεζογραφική μας παράδοση, καθώς αποτελεί το πρώτο συμβολιστικό μυθιστόρημα στην ελληνική πεζογραφία. Αποτελεί έργο της ώριμης συγγραφικής περιόδου του συγγραφέα (1917) και μέσα απ’ αυτό ο Χατζόπουλος για πρώτη φορά ξεπερνά τα αφηγηματικά πρότυπα της εποχής του και ακολουθεί τον συμβολισμό, με τον οποίο ήρθε σε επαφή κατά την παραμονή του στη Γερμανία. Απολαύστε το:
 
 

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ


Ι

Η γιαγιά ήταν ορθή στη σκάλα όταν χτύπησε το κουδούνι της αυλόπορτας.
- Είναι η κυρία Κατίγκω, είπε μέσα η υπηρέτρια.
Η κυρία Αγλαΐα, που ήταν ξαπλωμένη στον καναπέ, έκαμε κίνημα και ψιθύρισε:
- Έλα, τελείωνε γρήγορα.
Η υπηρέτρια γύρισε και την κοίταξε: ξαπλωμένη πάντα έβλεπε προς το παράθυρο.
- Ήρθε η Ευανθία; ακούστηκε από κάτω η φωνή της κυρίας Κατίγκως.
- Έλα απάνω, είπε η γιαγιά.
- Έλα απάνω, φώναξε κι ο παπαγάλος που λιαζόταν στο μπαλκόνι.
Η κυρία Κατίγκω προχώρησε ένα βήμα και ξαναρώτησε:
- Ήρθε αλήθεια;

Το όνειρο της Κλάρας, Κωνσταντίνου Χατζόπουλου

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΚΛΑΡΑΣ

  
    

Την Κλάρα δέν την αγάπησε ποτέ κανείς. Πώς ήταν τόσο άσχημη δεν ήθελε να το πιστέψη, κι ας το φοβότανε. Όμως δέν τήν αγάπησε ποτέ κανείς, καί στις συντρόφισσές της πού φλυαρούσαν για τούς έρωτές τους, έπρεπε να κάθεται να πλάθη και να διηγήται κι αυτή φανταστικές ιστορίες για νέους πού την αγαπήσαν μιά φορά και γι' άλλους πού την κυνηγούν ακόμα. Πότε διηγότανε ρομαντικούς περίπατους μέσα στα δάση μέ τον έναν, πότε ταξίδια με τις βάρκες καί τά βαποράκια στο ποτάμι καί στις λίμνες μέ τον άλλον.

Παραρλάμα, Δημοσθένη Βουτυρά

Κάποτε του Φάρμα του ερχότανε και αναμνήσεις. Και θυμόταν ότι είχε πατέρα, που φορούσε φέσι και κόκκινο ζωνάρι, και μάνα, της οποίας είχε ξεχάσει και αυτής τη μορφή, που φορούσε τσεμπέρι. 'Aλλο τίποτα! Όλα τα άλλα τα είχε φάει το γύρισμα της ρόδας και έπειτα το κρασί, που έπινε για ξεκούρασμα. Αλλά τι ήθελε να θυμάται;

Τη γυναίκα την είχε λησμονήσει και κανείς δαίμονας δεν καταδεχόταν να του τη φέρει στο νου για να τον πειράξει. Όταν κάποτε έβλεπε καμιά να έρχεται μέσα στο κατάστημα, την κοίταζε χάσκοντας, σαν παράξενο πράγμα που πρώτη φορά το έβλεπε.

Οι τεχνίτες τον περίπαιζαν. Αυτός δεν απαντούσε ποτέ. Σχεδόν είχε χάσει τη λαλιά του. Μόνο αισθανότανε μίσος, το μόνο ανθρώπινο που του έμεινε. Δε γελούσε ποτέ, είχε απομάθει να γελά και κανείς ποτέ δεν τον είδε έστω και να χαμογελά.

16.2.16

Γράμμα στην κόρη μου- Χόρχε Μπουκάι

Γράμμα στην κόρη μου

Πριν πεθάνω, κόρη μου, θα ‘θελα να ‘μαι σίγουρος ότι σου έμαθα:
Να χαίρεσαι τον έρωτα
Να έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου
Να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου
Να ενθουσιάζεσαι με τη ζωή
Να ζητάς βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι
Να επιτρέπεις να σε παρηγορούν όταν πονάς
Να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις
Να υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου
Να είσαι φίλη του εαυτού σου
Να μη φοβάσαι μήπως γελοιοποιηθείς
Να ξέρεις πως αξίζεις να σ’ αγαπάνε
Να μιλάς στους άλλους τρυφερά
Να λες κάτι ή να σωπαίνεις ανάλογα με το τι κρίνεις για σένα σωστό
Να αποκτάς φήμη για τα κατορθώματά σου
Να αγαπάς κι να φροντίζεις το κοριτσάκι που έχεις μέσα σου

28.1.16

Ο μαγικός σελιδοδείκτης, Ηρακλής Λαμπαδαρίου

Ένας μαθητής δεν αγαπάει καθόλου το Σχολείο και το διάβασμα. Τα αντιπαθεί τόσο πολύ που βγάζει σπυράκια ακόμη και στο άκουσμα αυτών των λέξεων. Μέχρι που μία σχολική εργασία και η δημιουργία ενός μαγικού σελιδοδείκτη τα αλλάζουν όλα.

27.1.16

«Το δέντρο που ήθελε να το αγαπούν»-«Embarked»

Το παιδί και το δέντρο: Μια σχέση αγάπης  δοκιμάζεται, όταν το παιδί εγκαταλείπει το αγρόκτημα που ζούσε για να πάει στην πόλη…Μια τρυφερή ταινία, που αναδεικνύει τη φιλία.

Το δώρο

Μια μικρή ιστορία, Νίκος Καζαντζάκης- Αναφορά στον Γκρέκο (απόσπασμα)



"Ένας βοσκός από τ' Ανώγια, άγριο πετροχώρι στην πλαγιά του Ψηλορείτη, άκουγε τους χωριανούς του να του δηγούνται σημεία και τέρατα για το Μεγάλο Κάστρο (σ.σ. Ηράκλειο).

Στην πολιτεία αυτή, λέει, βρίσκεις όλα τ' αγαθά του κόσμου: κουκιά με τη σέσουλα, παστό μπακαλιάρο τσουβάλια, βαρέλια τις σαρδέλες και τις καπνιστές ρέγγες· κι ακόμα μαγαζιά τίγκα στιβάνια, κι άλλα που πουλούν τουφέκια όσα θες, σουγιάδες, μαχαίρια και μπαρούτη· κι άλλα που κάθε πρωί ξεφουρνίζουν, φουρνιές φουρνιές, άσπρο ψωμί, φραντζόλα. Κι έχει, λέει, ακόμα, σαν βραδιάσει, γυναίκες που δεν σε σκοτώνουν, σαν τις Κρητικοπούλες, αν τις αγγίξεις, κι είναι το κρέας τους άσπρο και νόστιμο σαν τη φραντζόλα."

27.12.15

"Η σταχτομαζώχτρα", Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Η ΣΤΑΧΟΜΑΖΩΧΤΡΑ

(ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΝ ΔΙΗΓΗΜΑ)
Μεγάλην ἐξέφρασεν ἔκπληξιν ἡ γειτόνισσα τὸ Ζερμπινιώ, ἰδοῦσα τῇ ἡμέρᾳ τῶν Χριστουγέννων τοῦ ἔτους 187… τὴν θεια-Ἀχτίτσα φοροῦσαν καινουργῆ μανδήλαν, καὶ τὸν Γέρο καὶ τὴν Πατρώνα μὲ καθαρὰ ὑποκαμισάκια καὶ μὲ νέα πέδιλα.

15.12.15

"Το γιαλόξυλο", Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

ΤΟ ΓΙΑΛΟΞΥΛΟ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΙΗΓΗΜΑ

Ποῦ θραύεται μὲ ἀφροὺς λύσσης τὸ κῦμα, καὶ ὀργώνει τὸ πέλαγος ἄγριος ὁ βορρᾶς; Ἐκεῖ, ὄπισθεν τῆς χαμηλῆς ράχης, ὁποὺ κορυφοῦται εἰς ὑψηλὴν ἀκτὴν πρὸς τὰ βασίλεια τοῦ πόντου, ἁπλώνεται μέγας, ἀχανὴς ὁ κῆπος τοῦ Σαγρῆ τοῦ Γιώργη. Οἱ φράκται του εἶναι ἀπὸ κυδωνιές, εἰς τὴν μίαν πλευράν, ἀπὸ καλαμῶνα καὶ πυκνοὺς θάμνους εἰς τὴν ἄλλην. Ὅλη ἡ ἐργασία τοῦ Γιώργη ἔχει τὴν σφραγῖδα τῆς φιλοκαλίας. Οἱ γείτονές του ὅλοι τὸν ἐζηλοφθονοῦσαν. Αὐτῶν τὰ χωράφια καὶ τὰ ἰδιόκτητα, καὶ ὅσα ὡς κολλῆγαι ἔπαιρναν ὡς μισακά, ποτὲ δὲν ἐκαρποῦσαν. Τοῦ Γιώργη ἀπέδιδαν ἑκατονταπλάσιον καρπόν. Τὴν ἄλλην χρονιὰν ὁ Γιώργης, διὰ νὰ τοὺς εὐχαριστήσῃ, παρῃτεῖτο ἀπὸ τὴν κολληγιάν, καὶ παρέδιδεν εἰς αὐτοὺς τὰ χωράφια. Πλὴν τοῦ κάκου, δὲν ἐκαρποῦσαν. Εἶχε κάποιαν εὐλογίαν ὁ Γιώργης. Ἦτο ἀληθινός, ἀρχαϊκός, λείψανον τοῦ παρελθόντος. Σπάνιον δεῖγμα ἀνθρώπου εἰς τὰς ἡμέρας μας.

"Τα κάλαντα" , Ναπολέων Λαπαθιώτης

Τα κάλαντα

Χριστουγεννιάτικο διήγημα
Από πολύ πρωί, σχεδόν προτού να βγει ο ήλιος, είχαν πάρει σβάρνα όλη τη γειτονιά, και είχαν πει τα κάλαντα σ’ όλα τα γύρω σπίτια. Δεν είχαν αφήσει πόρτα, μάντρα, μαγαζί, να μη χτυπήσουν…
— Ναν τα πούμε; Ναν τα πούμε;… Ώς το μεσημέρι, η βόλτα τους ήταν τελειωμένη. Και μην έχοντας πού αλλού να πάνε, πήγαιναν ξανά στα ίδια σπίτια.
Ήταν ο Μήτσος, ο Τάσος κι ο Λεύτερης –αυτοί που τραγουδούσαν— κι ο Γιώργος με το τρίγωνο, κι ο Κώτσος που βαρούσε τη φυσαρμόνικα.
Κι η δουλειά είχε πάει φίνα. Οι τσέπες τους ήταν βαριές από δεκάρες κι από φράγκα.

13.5.15

Οιδίπους Τύραννος - Η θρυλική παράσταση με το Μάνο Κατράκη

Η μεγάλη παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, με τον Μάνο Κατράκη Οιδίποδα,  που έκανε παγκόσμια περιοδεία και είχε παντού αποθεωτική υποδοχή. Η μαγνητοσκόπησή της έγινε το 1974 στην Ιαπωνία.