} f expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>
#a466ff
Πρώτη Σελίδα

26.10.21

Η τελευταία αρκούδα του Πίνδου, Δημήτρης Χατζής

                       Ντομπρίνοβο, Πηγή  

























Απαντήσεις στις ερωτήσεις του σχολικού βιβλίου


  1. Γράψτε κατά σειρά τις χρονικές φάσεις, από τις οποίες πέρασε η ζωή του Σκουρογιάννη στο απόσπασμα, και αντιστοιχίστε τα προσωπικά του αισθήματα με κάθε φάση της ζωής του.

Ο Σκουρογιάννης αναγκάστηκε λόγω των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών, όπως και τόσοι άλλοι Ηπειρώτες, να αναζητήσει την τύχη του στη ξενιτιά, για να ζήσει αυτός και οι γονείς του. Ήταν ο μόνος από το χωριό που επέλεξε να μεταναστεύσει στη Γερμανία και όχι κάπου αλλού. Δούλεψε ως ανειδίκευτος εργάτης πολύ σκληρά είκοσι ολόκληρα χρόνια. Ζωή δύσκολη, με στερήσεις και μοναξιά, χωρίς να επισκεφτεί το χωριό του ούτε μια φορά. Μοναδική παρηγοριά του  οι  εικόνες της πατρίδας, τα βουνά, οι καρυδιές, τα έλατα, τα πεύκα του χωριού του. Το χωριό του ήταν ο θησαυρός του και ο καημός του. Η σκέψη της επιστροφής τον όπλιζε με δύναμη, πείσμα και καρτερικότητα. ‘Όταν τα κατάφερε, πήρε τη μικρή του σύνταξη και επέστρεψε  στο χωριό του γεμάτος λαχτάρα και συγκίνηση, να ξαναγγίξει όσα στερήθηκε. Ξαναβρήκε συγγενείς και φίλους, εγκαταστάθηκε στο παλιό του σπίτι σίγουρος πως θα είναι ευτυχισμένος. Σύντομα ανακάλυψε ότι ένιωθε ξένος ανάμεσα στους πιο δικούς του ανθρώπους, στους συντοπίτες του. Και εκείνοι έμοιαζαν ξένοι από τον εαυτό τους. Πίστεψε πως το Ντομπρίνοβο ζούσε πια μόνο στα όνειρά του, μέχρι που  ένας περίπατος στο δάσος τού αποκάλυψε την ανόθευτη και ανέγγιχτη από τη φθορά του χρόνου και της προόδου φύση.  Το Ντομπρίνοβο, όπως ζέσταινε την καρδιά του στη Γερμανία, ήταν ακόμη ζωντανό.

10.10.21

Ενότητα 2η Επικοινωνία στο σχολείο, Φύλλο εργασίας


Νεοελληνική Γλώσσα Α. Γυμνασίου

Ενότητα 2η Επικοινωνία στο σχολείο 

  •  Είδη του προφορικού και του γραπτού λόγου.
  •  το κατάλληλο ύφος και λεξιλόγιο στην επικοινωνία 
  •  Ο ρόλος της παραγράφου σε ένα κείμενο
  •  Η επικοινωνία στο σχολείο με τους/ τις συμμαθητές μου και τους/ τις καθηγητές / καθηγήτριες

5.10.21

Σχολική αίθουσα, Νίκος Β. Καμβύσης (παγκόσμια ημέρα εκπαιδευτικών)

Ο δάσκαλος έγραφε στον πίνακα επιμένοντας.
Μπροστά του τόσα μάτια ορθάνοιχτα.
Χάραζε γραμμές ... κλασματικούς όρους ...
Έσβηνε ... διατύπωνε τελειωτικά:
Τόκος ίσον κεφάλαιον επί χρόνον επί επιτόκιον ...
Κι ύστερα το πρόβλημα εμπεδώσεως.
Γραμμάτιον δέκα χιλιάδων .... με επιτόκιον ....
Και μόνο εκείνο το παιδί στο τελευταίο θρανίο
έμενε εντελώς αμέτοχο.

26.9.21

Descartes, Μαριάννα Πλιάκου

 
Descartes

Ποστάρω επιμελώς.
Στήνω τους τένοντες και τις αρθρώσεις –
φωτογραφίες,
σπάνια ρήματα, ανέκδοτα ποιήματα,
πολυσυλλαβικά επίθετα σε δόσεις.
Φτιάχνω το δικό μου τέρας του Φράνκενσταϊν,
το ταΐζω ό,τι βρω.

Κυριακή πρωί, Παναγιώτης Μπενέας

Lorette à la tasse de café (Λεπτομέρεια), Henri Matisse, 1917


ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ

 

Ξύπνησα

νωρίτερα πολύ απ’ το Αναμενόμενο

 

και επί ώρες αργοκίνητες αιωριζόμουν

πάνω απ’ το ψυχοφθόρο πάλι χάσμα

μεταξύ της προσμονής και άφιξής σου

 

έτριψα ευλαβικά τα στερεότυπα

πρωτάκουστο να σε δεξιωθεί

το τίποτα καινούριο

25.9.21

Στιγμιότυπο, Λένα Παππά

Μητέρα, Joaquin Sorolla, 1895

Κάθησε εκεί πρόσεχε 

μη χύσεις το γάλα σου.


Μαμά γιατί το γάλα είναι άσπρο

πότε θα μου πάρεις ένα ποδήλατο

πού πάει ο ήλιος όταν δύσει

ποιος ανάβει τα άστρα

πεθαίνουν οι κούκλες;

2.9.21

Βουνά σάς χαιρετώ, Μίκης Θεοδωράκης

 Μίκης Θεοδωράκης – Στον τάφο μου να γραφεί «Πολέμησε το Δεκέμβρη» – Η  συμμετοχή στον ΕΛΑΣ και τη μάχη της Αθήνας το 1944 - ΤΟ ΒΗΜΑ
Βουνά, βουνά σάς χαιρετώ
φεύγω για μακριά
για ταξίδι μεγάλο δίχως πηγαιμό
δίχως γυρισμό.
Βουνά, βουνά σας χαιρετώ
φεύγω για μακριά.

Δεν κιότεψα, δεν λύγισα
και τη ζωή αψήφησα.