 |
Άσκηση δημιουργικής γραφής:
Το παιδί στο κείμενο δεν αντιδρά άμεσα στην κακοποίησή του και τον ξυλοδαρμό του απ' τον δάσκαλο. Φανταστείτε ότι αντιδρά με κάποιο τρόπο και συμπληρώσετε την ιστορία.
Απάντηση:
«Έλα εδώ, αυθάδη!», φώναξε. «Ξεκούμπωσε το παντελόνι σου!»Εκείνη την ώρα κατάλαβα ότι ήθελε να με δείρει. Γι΄ αυτό έπρεπε, πριν απαντήσω, να σκεφτώ. Μα δεν είχα άφθονο χρόνο. Έπρεπε να δράσω γρήγορα και έξυπνα.
Έτσι, τον πρόσβαλα εύκολα.
«Δεν έχετε δικαίωμα να φέρεστε έτσι σε ένα παιδί!»
Αυτή ήταν η απάντησή μου…
Θύμωσε και ήρθε αυτός σε μένα. Με βάρεσε με τη βέργα του με όλη του τη δύναμη. Ήταν η πρώτη φορά που μου το έκανε κάποιος αυτό. Αυτός ήταν και ο λόγος που πόνεσε τόσο.
Η τάξη τινάχτηκε και άρχισε να ουρλιάζει.
«Σκασμός!», φώναξε ο δάσκαλος.
Η Κωνσταντίνα και η Βένη σηκώθηκαν να καλέσουν τον Διευθυντή του σχολείου, τον κύριο Μπαρούτη. Τις ακολούθησαν ο Κωνσταντίνος και ο Ηλίας. Μόλις ήρθε ο κύριος Μπαρούτης με θυμωμένο πρόσωπο πάντα και μακρύ μούσι αχτένιστο, είπε:
«Είναι πολύ λογικό. Εγώ θα σε έδερνα περισσότερο.»
Οι μαθητές κοιτάχτηκαν μεταξύ τους με απορία. Η Εύα είπε ότι αυτή την αντίδραση περίμενε από αυτόν.
«Συνεχίστε!», είπε ο κύριος Μπαρούτης.
Προτού φύγει όμως, αντί να ξαφνιαστεί από μένα που είχα δακρύσει απ΄ τον πόνο, φώναξε:
«Γιατί τα θρανία είναι τόσο μπροστά; Πηγαίνετε όλοι πίσω!!»
«Κι άλλο.»
«Κι άλλο!»
«Κι άλλο!!!»
Μας κόλλησε στις γωνίες.
Μόλις έγινε αυτό που ήθελε, πρόσθεσε:
«Αυτή είναι τακτοποιημένη τάξη.» Μετά έδειξε τη Μυρσίνη και είπε ξανά:
«Αν είστε σαν αυτό το κοριτσάκι, δεν θα σας δέρνει κανένας. Φροντίστε να της μοιάσετε.»
Στο σχόλασμα σκέφτηκα ότι και ο δάσκαλος και ο Διευθυντής ήρθαν απ΄ το παρελθόν.
Το 1950.
Γιάννης Τζιβράς.
μαθητής Α΄ γυμνασίου
