Βασικά μορφικά χαρακτηριστικά των ποιημάτων του Καβάφη
Η μορφή
Ø Ιδιότυπη γλώσσα, ανάμειξη
καθαρεύουσας και δημοτικής, με ιδιωματικά στοιχεία της Κωνσταντινούπολης , λόγια της Αλεξάνδρειας.
Ø Τολμηρή σύνταξη, μεταμορφισμός των
λέξεων.
Ø Λέξεις και εκφράσεις καθημερινότητας,
παραδοσιακά αντιποιητικές
Ø Πεζολογία, .άρνηση των παραδοσιακών
μέσων καλλιέπειας
Ø Λιτότητα με έμφαση στο ρήμα και στην
εικόνα
Ø Διασπορά ελάχιστων, αλλά πάντα
σημαντικών επιθέτων, τα οποία δεν επιλέγονται για τη μουσικότητά τους ή για να
κοσμήσουν το ουσιαστικό αλλά έχουν πάντα
ιδιαίτερη σημασία ή αποτελούν και τα κλειδιά του ποιήματος.
Ø Δεν αποκαλύπτει άμεσα τα συναισθήματά του.
Ø Χρησιμοποιεί έτσι τα μορφικά
εργαλεία, ώστε να υπηρετούν την αμφιλογία του ποιήματος.
Ø εξαιρετικά σύντομα ποιήματα
Ø ιαμβικό μέτρο, που διατηρείται χωρίς εξαιρέσεις σε όλα τα ποιήματά του .
γενικά απουσία ομοιοκαταληξίας , αλλά
όπου υπάρχει είναι πολύ ξεχωριστή, απροσδόκητη και πρωτότυπη. Π.χ. πόλεως- επιπόλαιος
Ø Ποικιλομορφία στον αριθμό συλλαβών
του στίχου
Ø Παράθεση αυτούσιων χωρίων από τα
διαβάσματά του
Ø Σημεία στίξης, όπως η άνω τελεία, οι παρενθέσεις, τα εισαγωγικά,
τα αποσιωπητικά τα θαυμαστικά δίνουν πλούσιες πληροφορίες για το νόημα του ποιήματος και την οπτική του
ποιητή και καθοδηγούν την απαγγελία του αναγνώστη. Ο σωστός τρόπος ανάγνωσης, πράγμα απαραίτητο για την
κατανόηση των ποιημάτων του Καβάφη προβλέπεται
από τον ίδιον τον δημιουργό, π.χ
οι παρενθέσεις είναι σκηνοθετική
οδηγία για μείωση της έντασης της φωνής.
Ø Φορέας ιδεών είναι και η σελίδωση του
ποιήματος
Η προσωπογραφία του ποιητή- Έργο του Ζωγράφου Γιάννη Ψυχοπαίδη |