Η μάνα μου ρεκλάμα σε βιτρίνα
φεγγάρι που φωτίζει Τρίτες σκοτεινές
με το φεγγάρι θυμάται τη γιορτή του κάθε μήνα
και διαβάζει στους νεκρούς ευχές
Η μάνα μου τραγούδι μοιρολόι
στωικά υπομένει αναποδιές
της ζωής της γυρίζει το ρολόι
και αναδύει κουζίνας μυρωδιές
Η μάνα μου φύλλο για πίτα ανοίγει
μοιράζει συγχώρεση στους ουρανούς
την πίκρα του κόσμου στην αγάπη κρύβει
πλένει και απλώνει χρόνια και καιρούς
Η μάνα μου ρεκλάμα σε βιτρίνα
φεγγάρι τώρα, στο τζάμι αντανακλά
στου σύννεφου κρύβεται την κουρτίνα
και μέσα από τα άστρα μου μιλά.
