'Εγινε πια λόγος κενός η δραπέτευσή μας
τη σχεδιάζουμε
τη συζητάμε
αλλά
δεν την αποφασίζουμε. Μα,
ο σκοπός είναι να δραπετεύσεις εγκαίρως
προτού εκτίσεις ολόκληρη την ποινή σου
στο κάτεργο. Να σηκωθείς ένα βράδυ
σαν πεινασμένη ελευθερία
και να χυμήξεις στο λαιμό του δεσμοφύλακα.
Να δώσεις μια κλωτσιά σ΄ όλους τους εξευτελισμούς
ν΄ αρνηθείς το βρώμικο καθημερινό σου συσσίτιο
και σκαρφαλώνοντας στο μοναδικό σου φεγγίτη
να πετάξεις την καρδιά σου στο δρόμο.
Κι όπως αυτή θα περνάει χορεύοντας
μπρος απ’ τα καχύποπτα μάτια των αστυνόμων
ε σ ύ
να την ακολουθείς ενθουσιασμένος-
που, επιτέλους, κατόρθωσες
να ξαναγίνεις ένας δραπέτης
επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη
Τα μικρά μου θαύματα (1974)
πηγή
