Ο κακός μαθητής του Ανδρέα Λασκαράτου
Ο κακός μαθητής του Ζακ Πρεβέρ
«Ο "κακός μαθητής" στην εξ αποστάσεως» , της μαθήτριας Αναστασίας Τσαντήλα
Ο κακός ο μαθητής στα διαδικτυακά θα είναι εκείνος που θα απαντήσει αμέσως, όταν παίρνουμε παρουσίες και θα αργήσει 20 δευτερόλεπτα με 5 λεπτά, όταν είναι να πει την άσκηση την ώρα του μαθήματος. Η μόνη σωτηρία του είναι το φιλαράκι που θα στείλει το: «Ξύπνα, σε φωνάζουνε ρε!», ένα μήνυμα του οποίου η ειδοποίηση στο κινητό είναι προφανώς πολύ πιο δυνατά από το κανονικό μάθημα. Προς Θεού! Αν το μάθημα ήταν λίγο πιο δυνατά, θα επηρέαζε τα όνειρα που τόσο ειρηνικά και ήσυχα βλέπει σκεπασμένος με το πάπλωμα, με τη συνοδεία ενός μουρμουρητού -τη φωνή της καθηγήτριας.
Οι μαθητές αυτοί είναι μάγοι, βλέπετε…
Το πιο εντυπωσιακό τους κόλπο: η εξαφάνιση ενός ανθρώπινου όντος, που, εντελώς τυχαία, πάντα είναι οι ίδιοι! Όπως καταλαβαίνετε, ακόμα και αν δεν τα καταφέρουν με το σχολείο και την τηλεκπαίδευση, θα έχουν πάντα την επιλογή να κάνουν μια λαμπρή καριέρα ως ταχυδακτυλουργοί. Όλοι αυτοί οι μαθητές προσπαθούν τόσους μήνες να τελειοποιήσουν και ένα ακόμα εξίσου εντυπωσιακό κόλπο: να ανοίγουν το βιβλίο στη σωστή σελίδα και το μάτι τους να πέφτει ακριβώς στις λέξεις-απάντηση που γυρεύουν.
Ένα άλλο είδος του κακού μαθητή είναι αυτός, ο οποίος δεν εξαφανίζεται μαγικά, αλλά όλη μέρα μισοκοιμάται. Για να το κάνω λίγο πιο ξεκάθαρo: είναι εκείνος/ εκείνη που προσποιείται -και πολύ πειστικά, μάλιστα- ότι είναι η Ωραία Κοιμωμένη μέχρι να ειπωθεί το όνομά του/της από τον υπολογιστή ή κινητό στην άλλη άκρη του δωματίου. Πανικοβλημένος/η, θα τρανταχτεί και με ένα αξιοσημείωτα γρήγορο πήδημα, θα έχει πετάξει το πάπλωμα στο πάτωμα και θα στέκεται ήδη δίπλα απ’ το γραφείο. Τότε, έρχεται το καθόλου ύποπτο: «Ξαναλέτε την ερώτηση, κάνετε διακοπές» με μια φωνούλα μες στην αναστάτωση, προσπαθώντας απελπισμένα να μην ακούγεται σαν να λαχανιάζει απ’ τη ξαφνική τρομάρα που διέκοψε τον ρόλο του/της ως Ωραίας Κοιμωμένης. Αφού η καθηγήτρια ευγενικά, αλλά εκνευρισμένα επαναλάβει την ερώτηση, ο πανικοβλημένος έφηβος θα κλείσει στρατηγικά το μικρόφωνο και μανιωδώς θα γυρίζει τις σελίδες του βιβλίου σαν να μην υπάρχει αύριο. Όταν συνειδητοποιήσει ότι αυτή η απόλυτη σιωπή καταντάει ανεξήγητη και ακόμα πιο ύποπτη, θα ανοίξει το μικρόφωνο και -σαν να αναπαριστά εκείνη τη σκηνή από το Mission Impossible που κλέβανε ένα διαμάντι πολύ προσεκτικά από το ταβάνι – με το ίδιο επίπεδο αθορυβοσύνης και προσοχής, γυρίζει τις σελίδες του βιβλίου. Το αποκορύφωμα της σκηνής αυτής είναι, φυσικά, όλα αυτά που λέει όταν το κάνει αυτό, κυρίως για να καλύψει τον ήχο των χαρτιών που αγγίζει: «Εεεεε…εμμ………όταν ε…αναμει- αναμειγνύουμε…εε…αμμ…Όταν αναμειγνύουμε ένα διάλυμα οξέοοοοοοος με ένα διάλυμα βάάάάσης, τα κατιόντα υδρογόνου και τα ανιόντα υδροξειδίου σχηματίζουν μόρια ουδέτερου διαλύματος με pH: 7»!!!
