"Ο Μονόλογος της Ελένης" από τη Βασιλική Κ.

Τα παιδιά στη θέση του Ευριπίδη: οι μαθητές αναλαμβάνουν το ρόλο του ποιητή και η  μαθήτρια Βασιλική Κ.  συμπληρώνει την 1η σκηνή του Β΄ Επεισοδίου  γράφοντας το μονόλογο της Ελένης.

Β΄ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ, στ. 576-658, 1η ΣKHNH (στ. 588-658)

(...)

ΕΛE.	Μ’ αφήνεις, για να φύγεις μ’ έναν ίσκιο;
MEN.	Να χαίρεσαι που μοιάζεις στην Ελένη.
ΕΛE.	Άα! μόλις βρήκα τον άντρα μου, τον χάνω.
MEN.	Της Τροίας τους μόχθους, όχι εσέ, πιστεύω.	655
ΕΛE.	Αχ! πιότερο από με δυστυχισμένη δε βρίσκεται· μ’ αφήνουν οι δικοί μου κι ούτε στους Έλληνες θα πάω και στην Ελλάδα.       Ελένη

Ω! Πανίσχυροι θεοί! Γιατί

σε μένα τέτοια συμφορά;

Τον άντρα μου να συναντώ και να τον χάνω;

Εσύ παντοδύναμη των θεών Ήρα 

που είδωλό μου έφτιαξες και έστειλες στην Τροία,

δεν σκέφτηκες τι κακό θα προκαλούσε 

αυτή σου η παράτολμη πράξη;

Ο άντρας μου μ΄ αφήνει 

δεν πιστεύει πως είμαι εγώ 

η καταραμένη Ελένη

που σ΄όλη την Ελλάδα το κακό μου ζητούν.

Ο Πρωτέας αυτός που δίπλα μου ήταν
έφυγε, τον πήραν στον κάτω κόσμο.

Και τώρα ο γιος του για γυναίκα με ζητά.

Εγώ πιστή θα παραμείνω 

στον  αγαπημένο μου άντρα.

Του Θεοκλύμενου ποτέ γυναίκα δεν θα γίνω  

Ζωή μαύρη θα έχω τώρα 

είμαι αυτή η καταραμένη γυναίκα 

που αποχωρίζεται απ΄τον άντρα της 

και τη λατρεμένη της κόρη.

Η μοίρα τ΄ όρισε!

Στον τάφο αυτό θα μείνω 

ώσπου να πεθάνω.

Καταραμένη η ώρα που γεννιόμουν!

Όμως κι εγώ φέρνω ευθύνη στην ιστορία τούτη.

Την πατρίδα άφησα και εξαιτίας μου

ο θάνατος απλόχερα σκορπίζεται.

Τα πολυαγαπημένα αδέλφια μου 

κι η μάνα μου έχασαν τη ζωή τους 

κι εγώ μένω εδώ δίχως ευτυχία.

Καλλίκομη Ήρα, σ΄εσένα για βοήθεια προστρέχω.

Τον άντρα μου τον πολυαγαπημένο φώτισε,

η γυναίκα του πως είμαι πες του.

Μ΄ αναζητεί και βρίσκομαι μπροστά του.

Ήρα,  που τον πόνο έχεις νιώσει, βοήθα με

στου άντρα μου την αγκαλιά να πέσω, γλυκιά μου θεά!

Σ΄ εσένα προσπέφτω πανίσχυρη Ήρα!

Βασιλική Κ. μαθήτρια Γ΄ Γυμνασίου