Η Ελλάδα στον κόσμο, Παρατακτική -Υποτακτική Σύνδεση

ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΗ - ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 

Α. ΚΕΙΜΕΝΟ: Η Ελλάδα μέσα από τα μάτια τρίτων

Α΄ ΜΕΡΟΣ
Όλοι κάποια στιγμή στην ζωή μας έχουμε αναρωτηθεί τι σκέφτονται για εμάς άλλα άτομα. Η επιβεβαίωση και η εκτίμηση, που δεχόμαστε από τους υπόλοιπους ανθρώπους μπορεί να θεωρηθεί ως μια από τις βασικότερες ανάγκες μας. Για τις περισσότερες πράξεις μας ή γεγονότα που συμβαίνουν στη ζωή μας, αναρωτιόμαστε τι γνώμη να έχουν περί αυτών κάποιοι «άλλοι», συνήθως άνθρωποι από το στενό μας περιβάλλον. Το ενδιαφέρον μας για τη γνώμη των άλλων είναι σαφώς δικαιολογημένο. Η γνώμη των τρίτων αποτελεί ένα είδος καθρέφτη και καθορίζει εν μέρει την εικόνα, που έχουμε οι ίδιοι για τον εαυτό μας. Φυσικά, δεν μπορεί κάθε άποψη τρίτου να είναι αντικειμενική ούτε απαραίτητα πιο σωστή από αυτή που έχουμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας.

Γενικεύοντας και περνώντας από το ατομικό στο συλλογικό επίπεδο, παρατηρείται πολλές φορές οι πολίτες μιας χώρας να ενδιαφέρονται για το πώς παρουσιάζεται η χώρα τους από τα ξένα Μέσα και τι γνώμη έχουν οι πολίτες άλλων χωρών. Αλήθεια, πώς, άραγε, βλέπουν την Ελλάδα οι πολίτες των άλλων χωρών; Είμαστε οι φιλόξενοι, οι «έξω καρδιά» άνθρωποι και η χώρα που γέννησε την δημοκρατία και τον πολιτισμό ή οι τεμπέληδες που απειλούν τη συνοχή της Ευρώπης;

Τι είναι αυτό που έρχεται  πρώτο στο μυαλό των ξένων, όταν ακούν περί Ελλάδας και πριν την επισκεφθούν;

«Καταγάλανες θάλασσες και τοπία με βράχια, πάνω στα οποία χτυπάνε κύματα, ήλιος και παραλίες. Γενικά, όλες οι εικόνες που υπάρχουν στις postcards», λέει η Maria, 30 ετών, από την Εσθονία, η οποία βρίσκεται στη χώρα μας με το πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών.

«Χαλαρά!», απάντησε σε άπταιστα ελληνικά, η Joanna, 23 ετών, από την Πολωνία, η οποία επίσης βρίσκεται στην Ελλάδα με το πρόγραμμα Erasmus.  «Η αλήθεια είναι ότι είχα έρθει και για διακοπές πριν έρθω με το πρόγραμμα Εrasmus και είναι πολύ χαρακτηριστική αυτή η λέξη για μένα, όταν σκέφτομαι την Ελλάδα. Όπως, επίσης, και οι παραλίες της!», επισημαίνει η ίδια.

Παρόμοια σκέφτονται και οι Ισπανοί, όπως φαίνεται. «Μπλε, άσπρο, νησιά, θάλασσα, ήλιος, χαλαρά», λέει ο Ruben, από την Βαλένθια που μένει εδώ και ένα χρόνο στη χώρα μας και την επισκέφτηκε πρώτη φορά με το πρόγραμμα Erasmus, το 2009. «Όλα αυτά βέβαια, τα περίμενα. Πολύ καθαρές εικόνες, πολύ παραδοσιακά… Τελικά, ήταν κάπως έτσι», εξηγεί ο ίδιος.

Ο Javi, 24 ετών που βρίσκεται ένα εξάμηνο στην Θεσσαλονίκη, υποστηρίζει: «Πάντα μου άρεσε η μυθολογία και από μικρός ήθελα να έρθω στην Ελλάδα, ήταν ένα όνειρο. Είχα δηλαδή μια εικόνα στο μυαλό μου. Όπως και όλα αυτά που έδειχναν στις ταινίες, η κουλτούρα της. Μου άρεσε η Ελλάδα και ήξερα πράγματα για αυτήν!».

Ποια είναι τα πρώτα πράγματα που σκέφτονται για την Ελλάδα, έχοντας ζήσει εδώ;

«Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι, έχοντας μείνει εδώ, είναι όλοι αυτοί οι δύσκολοι δρόμοι και οι καφετέριες, τα μπαρ, όπως και οι ταβέρνες, στις οποίες όλες τις ώρες της ημέρας, βλέπεις άντρες όλων των ηλικιών με μούσια και μουστάκι, να κάθονται και να πίνουν το φραπεδάκι τους…», σημειώνει η Μaria.

«Τον τρόπο ζωής, γενικά. Όλο αυτό το «χαλαρά!». Άνθρωποι χωρίς άγχος να κάνουν βόλτες ή να βρίσκονται σε καφετέριες. Μου αρέσει πολύ η ζωή στην Ελλάδα. Νιώθω ότι είναι η χώρα, στην οποία έπρεπε να είχα γεννηθεί, αλλά γεννήθηκα στην Πολωνία», υπογραμμίζει η Joanna.

Ο Ruben, έχοντας ζήσει περισσότερο εδώ, φαίνεται να σκέφτεται και άλλα πράγματα, όπως η κίνηση, η μόλυνση και οι πολλές φωνές! «Οι Ισπανοί μοιάζουν με τους Έλληνες, ίσως στην Νότια Ισπανία να είναι πιο φωνακλάδες αλλά πολλές φωνές! Η καλή πλευρά, βέβαια, είναι ότι συναντάς παντού κουλτούρα και νέους. Στην Ισπανία ακόμη και στις φοιτητουπόλεις δεν υπάρχουν τόσοι νέοι, είμαστε όμως πολύ πιο οργανωμένοι. Εδώ στο σύστημα υγείας και εκπαίδευσης επικρατεί το χάος. Το ελληνικό σημαίνει χάος! Θέλει υπομονή… αλλιώς θα φύγεις ή θα τρελαθείς!», επισημαίνει ο ίδιος.  «Νομίζω ότι μόλις φύγω από εδώ, αυτό που θα σκεφτώ είναι ότι θέλω να ξαναγυρίσω. Μου αρέσουν οι άνθρωποι, όταν θυμώνουν. Είναι πολύ έντονοι, πολύ θερμοί! Επίσης, μου αρέσουν τα φρούτα εδώ. Ειδικά, τα κεράσια σας! Είμαι πολύ ευχαριστημένος από τη ζωή μου εδώ. Αλλά, η Ελλάδα σίγουρα δεν είναι οργανωμένη & το πανεπιστήμιο (Α.Π.Θ) δεν είναι καθόλου καθαρό κάτι που για τα δεδομένα της Ισπανίας είναι πρωτάκουστο!», προσθέτει ο Ruben.

Β΄ ΜΕΡΟΣ
Τελικά, εάν ένας ξένος έρθει στην Ελλάδα μένει ευχαριστημένος; Θα επέστρεφε ή θα μπορούσε να μείνει εδώ για πάντα;

«Ήρθα για μικρό χρονικό διάστημα εδώ και σε σχέση με αυτά που περίμενα, είμαι πολύ ευχαριστημένη. Πήρα μάλιστα πολύ περισσότερα. Είδα πολλά πράγματα, πήγα σε πολλά μέρη. Η Θεσσαλονίκη είναι καλό μέρος για εκδρομές. Βεργίνα, Έδεσσα, Χαλκιδική. Όλα πολύ ωραία μέρη. Είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι εδώ. Είναι τέλεια! Δεν θα μπορούσα να μείνω εδώ για πάντα, δεν μπορώ να πω ακριβώς τι είναι αυτό που δεν μου αρέσει, αλλά δεν έχω μάθει σε αυτόν τον τρόπο ζωής. Όμως, σίγουρα θα επέστρεφα και αυτό που θα με έκανε να ξαναέρθω είναι ότι στην Ελλάδα μπορείς να δεις πάρα πολλά πράγματα διαφορετικά. Η φύση είναι απίστευτη, τα τοπία πανέμορφα. Η Ελλάδα είναι κατά κάποιο τρόπο σαν ένα μεγάλο υπαίθριο μουσείο», υποστηρίζει η Μaria.

Η Joanna συμφωνεί με την παραπάνω άποψη. «Είμαι πολύ ευχαριστημένη από τη ζωή μου εδώ, αν και δεν περίμενα τόσα προβλήματα με το πανεπιστήμιο. Αν βρισκόμουν στην Πολωνία θα ήμουν πολύ θυμωμένη με αυτά αλλά τώρα δεν με ενοχλεί. Μου αρέσει πολύ εδώ. Θα μπορούσα να μείνω και για πάντα. Θα προσπαθήσω, αφού γυρίσω πίσω, να επιστρέψω εδώ με το πρόγραμμα internship Erasmus. Μου αρέσουν οι άνθρωποι, μου αρέσει ο καιρός, ο τρόπος ζωής, ενώ μου αρέσει πολύ το φαγητό. Όχι ως γεύση αλλά ως διαδικασία. Οι Έλληνες τρώνε όλοι μαζί σε παρέες με φίλους, με οικογένεια σαν να γιορτάζουν το φαγητό!», τονίζει η Joanna.

Ο Ruben λέει: «Δεν ξέρω, δεν ξέρω πώς θα είναι η Ελλάδα μετά από χρόνια, αν και θέλω να πιστεύω ότι η οικονομική κατάσταση θα βελτιωθεί. Για μερικά χρόνια ακόμη θα μπορούσα να μείνω σίγουρα, αλλά για πάντα, δεν ξέρω! Σίγουρα θα μπορούσα να επιστρέψω, μου αρέσει η ζωή εδώ, η νοοτροπία, ο λαός, είναι όλοι ανοιχτόκαρδοι αλλά ίσως και αγενείς μερικές φορές». Κοντά στην άποψή του και ο Javi: «Δεν είμαι σίγουρος, αλλά νομίζω πως θα έμενα. Γενικά μου αρέσει η οργάνωση και εδώ δεν έχει. Αλλά το συνηθίζεις. Στην αρχή δεν μου άρεσε καθόλου, αλλά νομίζω ότι τώρα κάνω και εγώ τα ίδια».

Φαίνεται πως, όσο και αν πολλοί από εμάς – με την υπερβολή που μας χαρακτηρίζει – θέλουμε να φέρουμε την καταστροφή, ο κόσμος δεν είναι εναντίον μας. Η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι αγαπημένος προορισμός των επισκεπτών. Η κρίση, όπως και οι δυσλειτουργίες της, δεν αλλάζει την φιλοξενία και την ευγένεια που χαρακτηρίζει τους κατοίκους, ούτε αυτά που μπορεί να προσφέρει η Ελλάδα. Ίσως ελάχιστα υλικά αλλά πολλά πνευματικά. Αν και οι Έλληνες έχουν αρχίσει μαζικά να μεταναστεύουν για ευνόητους λόγους, υπάρχουν και αυτοί που έρχονται… Και θέλουν να μείνουν. Κάτι πρέπει να μάθουμε και από αυτούς!

(Από τον ηλεκτρονικό τύπο, Συντάκτρια Κατερίνα Μπούκα, Διασκευή Μωβ Κιμωλία)

Ασκήσεις

1.   Ποια θετικά και ποια αρνητικά στοιχεία για την Ελλάδα προβάλλουν  οι απόψεις των φοιτητών;

2.    Αν η Δημοσιογράφος ζητούσε τη γνώμη σου, σε ποια θετικά ή αρνητικά της ελληνικής πραγματικότητας θα αναφερόσουν; Γράψε μια σύντομη απάντηση με βάση τις δικές σου εμπειρίες σε μία παράγραφο 80-100 λέξεων.

3.    Να επισημάνεις τους υποτακτικούς συνδέσμους στην α΄ παράγραφο.

4.    Αναγνώρισε το είδος των υπογραμμισμένων προτάσεων και τον συντακτικό τους ρόλο.

5.    Συγκέντρωσε τα υπογραμμισμένα λεκτικά ρήματα σε έναν κατάλογο. Θα μπορούσες να αντικαταστήσεις κάποια από αυτά με συνώνυμα; Ίσως σε βοηθήσει μια ματιά εδώ.

Β.Δ.