Το κορίτσι και ο γύπας, Νότιο Σουδάν, 1993, Φωτογραφία του Κέβιν Κάρτερ
Η
συγκλονιστική καταγραφή της πείνας, της εξαθλίωσης και της εγκατάλειψης στο
Νότιο Σουδάν από τον Αφρικανό ρεπόρτερ Κέβιν Κάρτερ, μια εικόνα που όποιος τη
δει δεν μπορεί να την ξεχάσει. Αποτέλεσε ένα ιστορικό ντοκουμέντο, μια
αδιάσειστη μαρτυρία για τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στην Αφρική και την
πιο ηχηρή καταγγελία κατά της εκμετάλλευσης του «Τρίτου» Κόσμου.
Ο
ρεπόρτερ βρέθηκε αντιμέτωπος με το φρικτό θέαμα επί 20 λεπτά, προετοιμάζοντας
την κατάλληλη ...λήψη. Το κοριτσάκι σερνόταν να φτάσει στο κέντρο Τροφοδοσίας
του ΟΗΕ. Μετά τη φωτογραφία, ο Κάρτερ έδιωξε το αρπακτικό και το κοριτσάκι
...συνέχισε το Γολγοθά του προς το κέντρο τροφοδοσίας.
Η
φωτογραφία δημοσιεύτηκε αμέσως από τους New York Times το 1994, ενέγειρε πολλές αντιδράσεις,
εξανάγκασε σε παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στο Ν. Σουδάν, εξασφάλισε το
βραβείο Πούλιτζερ, την ύψιστη διάκριση για την έντυπη δημοσιογραφία στον
32χρονο φωτογράφο και ανάγκασε πολλούς πολίτες του ανεπτυγμένου κόσμου να
μάθουν ...πού βρίσκεται το Σουδάν.
Ο
Κάρτερ κατηγορήθηκε γιατί δεν βοήθησε το παιδί και γιατί μετά τη φωτογραφία δεν
αναζήτησε τα ίχνη του. Λίγους μήνες μετά τη βράβευση, αυτοκτόνησε αφήνοντας ένα σημείωμα:
«Συγγνώμη.
Ο πόνος της ζωής υπερισχύει της ευτυχίας, σε σημείο που να μην υπάρχει χαρά
πια. Έχω κατάθλιψη, δεν έχω τηλέφωνο, λεφτά να δώσω στο παιδί μου, για να
ξεπληρώσω το νοίκι και τα χρέη μου. Με στοιχειώνουν οι αναμνήσεις των σκοτωμών,
των πτωμάτων, του θυμού και του πόνου των πεινασμένων και τραυματισμένων
παιδιών, οι εικόνες με τους πολεμοχαρείς τρελούς και τους εκτελεστές. Θα πάω να
βρω τον Κεν, αν είμαι τυχερός»....
 |
| ΚΕΒΙΝ ΚΑΡΤΕΡ |
|
