αστράφτει ένα κομμάτι φουρτουνιασμένης θάλασσας.
Τα ανθρώπινα πράγματα ρέπουν προς την πτώση
ανάμεσα σε κτίρια που ψύχονται και πάλλονται
τούτο το απόγευμα
γύρω από πληκτικές και κουρασμένες συζητήσεις.
Τα χέρια δεν μπορούν να συγκρατήσουν
τα αντικείμενα κι εκεί κάτω,
η θολή γαλάζια τάφρος
είναι μια υπόσχεση διάλυσης και πτώσης.
Μόνο ο άνεμος και το πέταγμα των γλάρων
στερούν από τον ουρανό την ευτυχία
μιας αβλαβούς πτώσης πάνω στην επιφάνεια του νερού.
Μετάφραση: Στάθης Ιντζές
