Ελένη Ευριπίδη: Η Ελένη στη σύγχρονη ελληνική μουσική

1.

Θα καίει πάντα ένα κερί σε τούτο το ξωκκλήσι
ό,τι κι αν φέρουν οι καιροί να 'σαι στον κόσμο τυχερή
όπου η καρδιά σ' ορίσει...


Και 'γω θα στέκω εδώ να μικρό δεντρί μονάχο
και συ πουλί μου στα βουνά σαν τον αητό περήφανα
στον πιο ψηλό το βράχο...

Στέκεις ψηλά και δε θωρείς πετάς και θα σε χάσω
έχω μονάχα μια ζωή αχ, μια ζωή
και πώς να σε προφτάσω...

Γραίγος σου παίρνει τα μαλλιά μαΐστρος σε χαϊδεύει
και στης νυχτιάς τη σιγαλιά των άστρων η φεγγοβολιά
κάθε ψυχή πλανεύει...

Πώς να σ' αντέξω ομορφιά και πώς να σ' αποκτήσω
στα χέρια μου τα καθαρά αχ, ας μπορούσα μια φορά
σφιχτά να σε κρατήσω...

Τα τοπαζένια σου μαλλιά εγώ να σου τα λύσω
κι ας είχα νιάτα δυο φορές αχ, δυο φορές
πάλι να στα χαρίσω...

  Μουσική Στίχοι: Βασίλης Δρογκάρης

     2.

Είκοσι χρόνια με ρωτάς ποιος πήρε την Ελένη
μα εκείνη μόνη στο σχολειό τον Πάρη περιμένει
 Είκοσι χρόνια με ρωτάς ποιόν αγαπά η Ελένη
είναι στη Σπάρτη, στα νησιά στην Τροία παντρεμένη

 Με ρωτούν για την Ελένη αχ Ελένη
 που’ναι εικόνα δακρυσμένη αχ Ελένη
 μα εγώ δεν απαντώ
την καρδιά μου τη σφραγίζω
και την πίκρα μου κεντώ

Είκοσι χρόνια με ρωτάς
πού θα βρεθεί η Ελένη
σαν ζωγραφιά στην εκκλησιά ή σαν κερί αναμμένη
 Είκοσι χρόνια με ρωτάς πού θάψαν την Ελένη
 μπορεί στο Άργος στους αγρούς
μπορεί στην οικουμένη.
Με ρωτούν για την Ελένη αχ Ελένη
 που’ναι εικόνα δακρυσμένη αχ Ελένη
μα εγώ δεν απαντώ
την καρδιά μου τη σφραγίζω
 και την πίκρα μου κεντώ
 Μουσική:Μ. Χατζιδάκις Ποίηση:Μιχάλης Μπουρμπούλης 

                                                                             3.

Ζούμε σ’ έναν κόσμο μαγικό με φόντο την Ακρόπολη, το Λυκαβηττό 

Γεμάτα τα μπαλκόνια, πολιτικά αηδόνια 

Υποσχέσεις και αγάπες 

και πολύχρωμα μπαλόνια 

για ευτυχισμένα χρόνια 

Κι εσύ Ελένη 

και κάθε Ελένη 

της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη

 Η ζωή σου, να το ξέρεις, είναι επικηρυγμένη 

Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο 

κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει 

Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη 

της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη 

 Ζούμε σ’ ένα κόσμο μαγικό

 Υποχθόνια δουλεύει 

με μοναδικό σκοπό 

Να σε μπάσει στο παιχνίδι,

 τη ζωή σου πως θα φτιάξει 

Να σου τάξει, να σου τάξει 

την ψυχή σου να ρημάξει

 Κι όταν φτάσει να ελέγχει

 της ελπίδας σου τον πόνο 

δεν του φτάνει ετούτο μόνο 

Με γλυκόλογα σε παίρνει απ’ το χέρι

 Σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη 

 Κι εκεί που λες αλλάξανε τα πράγματα 

και σηκώνεις το ποτήρι 

Αρπάζει, κλέβει τ’ όνειρό σου 

και του κάνει χαρακίρι 

 Μουσική:Θάνος Μικρούτσικος Στίχοι: Μπάμπης Τσικληρόπουλος