 |
| photographer Bobby Becker |
| Είμαι ο κανένας! Ποιος είσαι εσύ; Έμιλι Ντίκινσον Είμαι ο κανένας! Ποιος είσαι εσύ; Μήπως, κανείς κι εσύ; Τότε είμαστε δυο – μη μου πεις! Θα μας εξορίσουν παρευθύς. Πόσο ανιαρό κάποιος να είσαι! Πόσο κοινό, σαν το βατράχι Να λες το όνομά σου πρωί-βράδυ Σ’ έναν βούρκο που σε θαυμάζει! | I’m nobody! Who are you? Emily Dickinson I’m nobody! Who are you? Are you nobody, too? Then there’s a pair of us—don't tell! They'd banish us, you know. How dreary to be somebody! How public, like a frog To tell your name the livelong day To an admiring bog! |
