Είναι γνωστό ότι η συντομία είναι ουσιαστική σε κάθε συζήτηση του
ουρανού. Χάριν συντομίας θα διαιρέσουμε τον ουρανό στα μέρη του:
ο Πτολεμαϊκός ουρανός,
ο απογευματινός ουρανός,
ο ουρανός που δεν διαθέτει καιρό,
ο πυρπολημένος ουρανός του θέρους,
ο σουβλιστός ουρανός από τις κορυφές των χειμωνιάτικων δέντρων, αδελφός του Τιτιανού ουρανού, αδελφή του ατέλειωτου ουρανού, Πατέρας του προοπτικού ουρανού, Μητέρα της καπνοσκεπούς ουρανογραμμής του Λονδίνου του 1870.
Όλοι αυτοί οι ουρανοί απαιτούν περαιτέρω διαιρέσεις σε πολλούς ακόμα ουρανούς οι οποίοι μόνον βιαστικά μπορούν να αναφερθούν ή να υποδειχθούν εδώ.
Ο μουσκεμένος ουρανός που το φως του σβήνει την όραση,
ουρανοί εκείνων που υποφέρουν από αϋπνία σοβατισμένοι με ύπνο, ελάχιστα γνωστοί νυχτερινοί ουρανοί για χάρη της επικονίασης, βρίσκοντας το δρόμο με φωσφορίζον φως πάνω στον αποθαρρημένο νυχτερινό ουρανό κάτω από τον οποίο λαμβάνει χώρα ο αστικός καθαρισμός, το ουράνιο παλάτι της Αθηνάς, ο ουρανός που ο χαρακτήρας του μεταβάλλεται σύμφωνα με τις εποχές του πάγου.
Που σημαίνει να διαιρείται ο ουρανός σε μερικά από τα πολλά μισά του, κάποια από τα οποία περιέχουν ένα φεγγάρι, και κάποια που αντιλαβάνονται τη σελήνη σαν μια λάμπα που την ανάβει με ένα κερί ο κηρανάφτης.
Ο νυχτερινός ουρανός, όπως τον γνωρίζουμε σε μεγάλα αστικά ηλεκτρικά κέντρα, είναι ένας νηπιακός ουρανός. Το μόνο που έχει κάνει είναι να μας βλέπει να κοιμόμαστε, να επικυριαρχεί πάνω μας, προσποιούμενος το σκότος, για ενάμιση αιώνα μόνο, σε μια μάταιη προσπάθεια να πείσει τους κατοίκους του να αποδεχθούν την ιδέα της ανάπαυσης. Είναι, πιθανώς, ο βραχύτερος των βραχυτέρων ουρανός στην ιστορία των ουρανών.
ο Πτολεμαϊκός ουρανός,
ο απογευματινός ουρανός,
ο ουρανός που δεν διαθέτει καιρό,
ο πυρπολημένος ουρανός του θέρους,
ο σουβλιστός ουρανός από τις κορυφές των χειμωνιάτικων δέντρων, αδελφός του Τιτιανού ουρανού, αδελφή του ατέλειωτου ουρανού, Πατέρας του προοπτικού ουρανού, Μητέρα της καπνοσκεπούς ουρανογραμμής του Λονδίνου του 1870.
Όλοι αυτοί οι ουρανοί απαιτούν περαιτέρω διαιρέσεις σε πολλούς ακόμα ουρανούς οι οποίοι μόνον βιαστικά μπορούν να αναφερθούν ή να υποδειχθούν εδώ.
Ο μουσκεμένος ουρανός που το φως του σβήνει την όραση,
ουρανοί εκείνων που υποφέρουν από αϋπνία σοβατισμένοι με ύπνο, ελάχιστα γνωστοί νυχτερινοί ουρανοί για χάρη της επικονίασης, βρίσκοντας το δρόμο με φωσφορίζον φως πάνω στον αποθαρρημένο νυχτερινό ουρανό κάτω από τον οποίο λαμβάνει χώρα ο αστικός καθαρισμός, το ουράνιο παλάτι της Αθηνάς, ο ουρανός που ο χαρακτήρας του μεταβάλλεται σύμφωνα με τις εποχές του πάγου.
Που σημαίνει να διαιρείται ο ουρανός σε μερικά από τα πολλά μισά του, κάποια από τα οποία περιέχουν ένα φεγγάρι, και κάποια που αντιλαβάνονται τη σελήνη σαν μια λάμπα που την ανάβει με ένα κερί ο κηρανάφτης.
Ο νυχτερινός ουρανός, όπως τον γνωρίζουμε σε μεγάλα αστικά ηλεκτρικά κέντρα, είναι ένας νηπιακός ουρανός. Το μόνο που έχει κάνει είναι να μας βλέπει να κοιμόμαστε, να επικυριαρχεί πάνω μας, προσποιούμενος το σκότος, για ενάμιση αιώνα μόνο, σε μια μάταιη προσπάθεια να πείσει τους κατοίκους του να αποδεχθούν την ιδέα της ανάπαυσης. Είναι, πιθανώς, ο βραχύτερος των βραχυτέρων ουρανός στην ιστορία των ουρανών.