Γ΄ στάσιμο, Σοφοκλέους Αντιγόνη

ΧΟ.

Έρωτα, που δε γονάτισες ποτέ στον πόλεμο, Έρωτα, που ορμάς και γεμίζεις την πλάση, που στ' απαλά τα μάγουλα της κόρης νυχτερεύεις, που σεργιανάς τις θάλασσες και των ξωμάχων τα κατώφλια, κανείς δε σου γλυτώνει μηδέ θνητός μηδέ αθάνατος· φωλιάζεις στο κορμί και το μανίζεις.

790

Εσύ των δικαίων ξεστρατίζεις το νου και στο χαμό τον σέρνεις· εσύ και τούτη την αμάχη φούντωσες μέσα σ' αυτό το σόι· της γόνιμης νύφης νικά λαγαρός των βλεφάρων ο πόθος που κυβερνά συντροφικά με τους άλλους θεσμούς τους μεγάλους. Η Αφροδίτη δίχως μέριμνες μας περιπαίζει.

800

(Η Αντιγόνη βγαίνει από το παλάτι συνοδευόμενη από φρουρούς βαδίζοντας προς το θάνατο.)