Μπήκαμε από μια μυστική πόρτα
Υπήρχε μια καρδιά στον μαυροπίνακα
Και μια βέργα από λεπτοκαρυά επάνω στο τραπέζι
Μπορούσες να ακούσεις και το βάδισμα ενός λύκου
Ο έρωτας δίδασκε πρώτος
Σε εραστές να συμπεριφέρονται καλά
Οι πέτρες ακολουθούσαν την γλυκόπικρη σκιά τους
Το μάτι δεν ξέσφιγγε τον κλοιό του
Κι αν μου ζητήσει την ζωή μου
Αναρωτήθηκε
Κι αμέσως το φως έκανε ένα αναπήδημα όπως οι ρίζες
Και έστησε παγίδα δροσιάς
Τα μαλλιά σου αναρωτήθηκε
Και η σιωπή ήταν κατακτημένη
